First Bajram in Sarajevo

This is my first bajram (it is written like that in Bosnian because there is 'y' in Bosnian alphabet :) here in Bosnia. I was excited how it would be here. The first day was even better than I expected. First, in the morning, I woke up with music coming from outside. Some guys were acting live music for bajram and, of course for getting tip also. Then I went to girls' dormitory to have breakfast with so many people. It was really nice. Especially the food part was really nice, I ate a lot :)) But how could I resist? Look at those..Then I have visited another dorm, again to eat :) By the way, I saw so many flower sellers on the streets, if someone would like to buy while visiting their friends, relatives etc. I also saw so many families who were going to visit in their nice clothes, as the same in Turkey. The day is not over for me yet, I have one more place to go, of course to eat again :)

...
The mosques are lightful all around the city. People tried to follow the rules of Kurban and tried to share among each other.
All in all, as how Bosnian says it, "Bajram Serif Mubarek Olsun!"

Üniversitede Bir Hoş Sada

Dün akşam üzeri Hakan Albayrak bizimle idi üniversitede. Ben kendisini yazılarıyla tanırım, konuşmasını dinlediğim hiç olmamıştı. Faat fark ettim ki konuşması, yazmasından bin kat daha hoş. Yaklaşık 4 saat sohbet etti bizlerle. Sohbet diyorum ama aslında o konuştu, biz dinledik. Saraybosna'ya ilk geldiği zamanlardan (93 yılı) şimdiye değin Saraybosna anılarından bahsetti. Savaş zamanları tabii bunlar. Başlangıcı ise uzunca bir vakit Boşnak ne demek, Bosnalıların yüzyıllar öncesi tarihinde neler var gibi konulara ayırdı. Bereketli, zevkli, içten, doğal bir sohbetti velhasılı kelam. 4 saate yakın dinledik ama hiç usanmadık dinlemekten. Sağolsun... Aşağıda, onun dün bizlere dün seyrettirmek istediği ama teknik nedenlerle gerçekleşmeyen 'Saraybosna Sevgilim' belgeselinden ilk kısmı koyuyorum. Ha bir de Tezkire dergisinin bir sayısı tamamen bu isimle sürüldü piyasaya. Her bir yazıyı okumaktan büyük zevk almıştım. Hakan Albayrak ile Boşnak eşi Emira'nın da yazıları mevcut bu sayıda. (Bu arada, bana ait olmayan bu dergiyi sahibine versem bir an önce hiç fena olmayacak :)

Ortaya Karışık

Until now, I have tried different living styles like living with my family, living in a dorm with people whom I have not decided to stay with, living in a dorm with people whom I have decided to live together wit living with my brothers without our parents, living in a corridor (means both be alone and not be alone) and now living alone in an apartment. It was one of my biggest dreams to live all alone by myself in my own apartment. Now I am having it. BUT... I am experiencing it just after another type of living style; living together with one whom you have decided to live together, even for whole your life... Yes, after experiencing this type of living, now my previous dream doe not seem so attractive anymore. Instead, I can not eat my dinner via sitting on a table but sitting on sofa next to TV. I am not so eager to cook, to shop, to clean so much around the apartment. Now I know that it is not the best type of living style if you have experienced the best one; to share with the one who you would like to share with so many things. Time is waiting for this nice way of living again.
...
Ömür denilen şeyde ekstra her gün belki de daha önceki eksikleri, aksaklıkları, hataları görüp düzeltilme şansından ibaret. Neden böyle düşünüyorum şimdi? Doğru diye sorgusuz hayatımda uyguladığım şeyler bir vakit gelip yanlışa götürünce ve bu olay sık sık yaşanınca, hem de bazen düşünce sistemimdeki temelleri hareketlendirir hale getirince nasıl olur da böyle düşünmem. Şimdiki olay ne peki? Sanıyordum ki genel öğrenci profilinden farklı, sorgulayıp, araştırıp öğrenmeye çalışan br öğrenci tipiydim üniversitede, en azından bazı dersler için. Gel gör ki "Statistics" dersi verdiğim şu dönemde bu yargımı sorgular oldum. Sonunda da tamamen aslında öyle olmadığına karar verdim, en azından bu ders için. Meğer hoca gelip yazmış, ben de anlıyorum sanıp, ek de okuma yapıp, formülü ispatı şudur budur uğraşınca sanmışım ki her şey yerli yerinde. Nerdeee! En basitinden şunlarda bile aksaklığım varmış meğer, test etmek istediğimiz şeyi neden hipotez testine alternatif kısma yazıyoruz, ne demek hipotez testi yapmak aslında, z ne, t ne, vs. vs. Durum şu ki, farketmesek de öğrendiklerimizi öğrendiğimiz kişiler bir çember çiziyor etrafımıza. Görülmez çember. Onların kendilerine daha önceden çizdiği ya da onlara da çizilen ve de belki fark etmeden başkalarına da çizdikleri... "Introduction to Probability and Stat,st,cs" dersinde böyle hissetmiyorum mesela. Çünkü ben lisansta böyle bir ders almadım. Çemberim olmadı etrafıma çizilen. Şimdi sınırsız bir alanda istediğimce at koşturabiliyorum. Sadece okul için mi bu böyle? Hayır, belki de yaşamın her alanı için! Bir teori ya da görüş vardı, kimindi hatırlayamıyorum ama, bu tarz çemberlerin olmaması için tüm ilk öğretenlerden ve öğretilerden uzaklığı savunan bir görüş. Marksizm kokuyor değil mi? Olabilir. Yorgunum, hep hatalarımı bulmaktan, düzeltmeye çalışmaktan... Bir gece de yastığa başımı koyduğumda uzun yıllar değişime uğramayacağını bildiğim bir şey olsa ya!

First Snow of the Year in Sarajevo

We were expecting actually the first snow since few weeks ago because it started to become so cold here. Yes, it started to snow yesterday night; heavily... As usual, I do not know the reason still, but I became happy to watch it from the window. When I woke in the morning, I have seen that everywhere became white, clean and clear. Especially the tiny trees on which white snow became the part of their leaves, were very beautiful. But I was not so eager to go out and feel it by my own at least. Maybe this is one of the changes via getting older, I mean, I feel more comfortable to watch it without feeling and playing as we were doing during our childhood. But I needed to go out in the evening anyway. It was cold but nice. I have thought for a while, I could not stop thinking this :(, how these people survived during winter time when there was war. What did they eat, how did they get warmness etc. etc.? Maybe still I am affected by the movie ,that I have watched recently about Sarajevo, called Perfect Circle produced by Abdulah Sidran who is one of the best producers of this country. Anyway... It was snowing here in Sarajevo which was enough to make me happy.
...
Belki de şimdi güzel bir vakit Cem Adrian'ın Kar'ını dinlemek için. (Benim bu adamı bir vakit canlı dinlemem gerekiyor sanırım)

My Birthday (The day that I have started to be existent!)

One year after, again, the time came for my birth-day :) I am exactly 26 now, wouv sounds so much! I do not feel bad, sad or regretful about my past. Just I am trying to look how all my past years passed, in good way or bad way, and if they have passed not so good why and how I can make them better for future... Of course we are human being and having mistakes all the time. But there are always ways to correct them. We have capacity as a human being to do this. Even to notice and accept them and try not to do the similar ones again can be enough so many times, I am thinking at least :)
...
Eee yeni yaş demek bir nevi yaş (lanmak) da demek tabi. Peki yaşlandığımı nasıl anlıyorum?

a)Eskisi kadar çevik değilim, çabucak yoruluyorum (Gözlerim de eskisi kadar iyi görmüyor galiba :)
b)Çocukları ve çiçekleri çok seviyorum (eskidens evmiyordum da ya da sevmediğimi iddia ediyordum :)
c)Çabuk hisleniyorum, gözlerim doluveriyor. (Ne diyordu Sezen Aksu bir şarkısında; "olur olmaz yere ıslanıyorsa kirpiklerin artık, anneni daha sık anımsıyor hatta anlıyorsan..."
d)Ben gençkene futbolcu olanların hepsi şimdi teknik direktör oldu (Ertuğrul Sağlam, Aykut Kocaman vs.)
e)Bekliklerini bildiğim nice sıpalar üniversite öğrencisi oldu.
f)Toplu taşıma araçlarında daha sık yer veriri oldular.
g)Yine ben gençkene filmlerde gördüğüm yüzler teker teker göçüp gitmeye başladı.
...
"... figüranlar beni oynar doğumgünümde... başladığı yerde biter bütün yolculuklar..."
Kendime armağan edeyim barim Servet Kocakaya'dan Doğumgünümde'yi...

Şehir

A. Hamdi Tanpınar'ın 'Beş Şehir'ini okumaya başladım. Eserdeki şehirler, üstadın bulunduğu ya da kendisi üzerinde izler bırakan Ankara, Konya, Erzurum, Bursa ve İstanbul... Düşünmeden edemedim ki bunlar onun Beş Şehri, peki ya benimkiler? Belki yaşım dolayısı ile benimkiler henüz 5'i bulmuyor ama listem oldukça haşmetli en azından: doğup büyüdüğüm şehir olan Manisa, üniversite hayatım boyunca bulunduğum ve Manisa yıllarında dahi hayallerimin baş köşesi olan İstanbul, bir vesileyle yolumun uzandığı ve de bir buçuk sene içerisinde misafir olduğum, eşimle beni buluşturan şehir Linköping ve de şu an itibariyle ikamet ettiğim, her ne hikmetse Manisa yıllarımda yine hayallerimin bir taraflarında olan dede yadigarı şehir Saraybosna! Ne ilginç bir karışım değil mi; Manisa, İstanbul, Linköping, Saraybosna... Hepsine dair çok sözler var içimde ki üzerlerinde bir eser yazılma kategorisinde olmaları da bu yüzden. Her bir şehirden ayrılırken aramızdaki ilişkinin hangi boyutlarda kaldığını bilmiyorum ama sanmıyorum ki bir şehirle olan bütün bağınız kopabilmiş, aranızdaki alıp verme işi tamamen halledilmiş olsun. Bir şekilde ekleniyor içinize işte. Sanıyorsunuz ki bulunduğunuz yerde sabah kalkıyorsunuz ve de bir ek o sabaha uyanıyorsunuz. Değil aslında! Nice sabahlarına uayndığınız o bütün öbür şehirlerin sabahlarına da uyanıyorsunuz aynı anda. Hangi otobüsler yola çıkıyor sabahın o vaktinde, hangi okullara gider şehrin çocukları, ağaçlarından hangi tür yapraklar boşanır, yağmurları nasıl yağar hepsini hepsini biliyorsunuz, verili oluyorlar içinizde.
...
"Beş Şehir'in asıl konusu, hayatımızda kaybolan şeylerin ardından duyulan üzüntü ile yeniye karşı beslenen iştiyaktır." (A. Hamdi Tanpınar, Beş Şehir, 1999)

When I dream...

What does 'dream' mean actually? How does it occur? And according to what circumstances does it arise? What are they telling us? Or do they suppose to tell anything? What can we expect from our dreams? Or can we expect something?

...
I do not since when I have been interested in with them but my interest did not go further than to write down some of my dreams, the ones that I would like not to forget, instead of trying to get the meaning of them. I have also no exact answers for above questions but maybe I can only say that sometimes I am expecting something from my dreams. For example; not to dream my common nightmare which damages my sleep with sharp screams almost in every 1 month. I have no idea why I am always dreaming the same nightmare but just I expect not to dream it so often. Of course I am expecting nice and beautiful ones instead, which can soften my sleep. Yesterday night, it came true. I have not have more beautiful one since long time. It is always hard to tell the details of a dream and it is even more hard to reflect similar way of feeling that I feel during a dream. But anyway... You and me, without almost any physical burdens and especially without having any feet, were flying on a wide land. But it was a close fly to the ground on the other hand. I could feel the wetness of the green grasses and even could dive and feel the water of a nice sea. We saw so many different things during the trip and at the end, we settled next to a building where its short walls let us to watch a beautiful sky full of with stars. Maybe it is just a poor happiness, who knows, but it is totally enough to keep me happy for whole day :))